Pudełeczka: drewniane i papierowe

Dzień dobry (przepraszam, że skłamałam),
dla mnie tylko dobry dlatego, że piątek, bo w sobotę - o tym potem.
Na początek decoupagowe poczynania w klimacie poważnej damy francuskiej. Pudełeczko postarzone, pociapane, pokropkowane:

Pudełeczko to przygotowałam dla Uli z okazji jej imienin w ramach imieninowej wymianki karteczkowej organizowanej przez Kingę.

Do małego prezentu oczywiście dołożyłam kartkę z życzeniami:

Od pewnego czasu próbuję posiąść jakieś umiejętności w dziedzinie papierowych wytworów. Spróbowałam więc zrobić najprostszy box z życzeniami. 

Wycięłam bazę, okleiłam (nawet równo) z obu stron, dodałam małe ozdobniki, wkleiłam mini życzenia.

Jak pudełko oglądałam rozłożone, miało powiedzmy jakiś wygląd. 

W momencie kiedy go złożyłam, nie wiedziałam czy się popłakać, czy lepiej go wyrzucić. 

Boczki pudełka okazały się pofalowane i wieczko również. 

Niemoc, złość przeplatały się rozsądkiem. 

I muszę tu uczciwie przyznać: żadna moja praca, nawet ta wykonywana po raz pierwszy w nowej technice, nie miała tak opłakanego stanu. Ale kiedyś to się musiało zdarzyć. 

Pomyślałam, że muszę ten papier jakoś ogarnąć i czegoś ciekawego się nauczyć.

W czeluściach internetu natrafiłam na bloga Doroty i ku mojej radości doczytałam, 

że organizuje warsztaty w Krakowie. 

Szybciuteńko zapisałam się i z radością czekam na jutrzejszą sobotę.

Albo zaprzyjaźnię się z papierem, albo uznam, że owa technika mnie pokonała i nie będę siebie i nikogo męczyć swoimi rozterkami.